Het kan zijn dat je gehoord of gelezen hebt dat het luisteren naar de muziek van Wolfgang Amadeus Mozart de hersenactiviteit en de prestaties doet toenemen.
Meer nog ..
Ik heb dit altijd al bepaald grappig gevonden omdat Mozart ook stond voor ADHD. Persoonlijk, geloof ik sterk in het gebruik van klassieke muziek wanneer ik aan het werken ben, zowel thuis als op kantoor. Dat wil niet zeggen dat ik ook graag luister naar vele verschillende muziekgenres ( ik hou gewoon niet van de levenloze, generieke muziek waarvan radioprogrammamakers zeggen dat men ervan moet genieten of ze gewoon niet meer moet horen). Maar er is echt wel iets van deze theorie dat klopt.
In de late tachtiger jaren vonden neurobioloog Gordon Shaw en een student aan de California-Irvine Universiteit een manier om de output van de door de hersenen afgevuurde patronen om te zetten in gesimuleerde klanken die een merkwaardige gelijke klank vertoonde met de barokmuziek. Er zijn studies geweest om aan te tonen dat het luisteren naar de muziek van Mozart ( in het bijzonder zijn k.448 ) het aantal aanvallen bij mensen met epilepsie kan verminderen. Andere studies toonden eveneens aan dat het beluisteren van bepaalde stukken uit het repertoire van Mozart gunstig was voor patiënten met de ziekte van Alzheimer. En dat Muziek therapie een goed aanvaarde, niet medische behandeling is voor een aantal hersenstoornissen en andere staten van benardheid. Het doel van dit artikel is niet om te bewijzen of het luisteren naar de muziek van Mozart nu al dan niet de concentratie verbetert.
Wat mij betreft, vind ik dat het me helpt niet alleen om mijn concentratie te verbeteren, maar dat het me ook kalmeert en in een goede stemming brengt.
In een vroegere vraagstelling rond muziek die ik enkele maanden geleden op mijn blog rond ADHD plaatste, merkte ik dat juist evenveel stemmen waren voor klassieke muziek als dat er waren voor andere gekozen muziekgenres ( in de veronderstelling dat veel bezoekers aan ADD of ADHD leden?). Ongeveer 50 mensen hebben deelgenomen.
Ik kan de keren niet meer tellen dat ik mensen heb horen praten over klassieke muziek die enkel maar beluisterd werd door “intellectuelen” en de “meer bevoorrechten”. Het kan zijn dat beide categorieën er voordelen uit gehaald hebben.
Luisteren naar Mozart en andere klassieke muziek kan intellectueel stimulerend zijn. Voor mij is het dat toch in elk geval. Voor zover men het’ voorrecht’ heeft om er naar te luisteren, tenzij je de middelen hebt om te investeren in internetstreaming, of een HD-radiotoestel, want klassieke muziek vinden op een gewone radio wordt steeds maar moeilijker en moeilijker.
